Freitag, 27. Oktober 2017

Cikël poetik nga Demush Mehmeti

Demush Mehmeti
VETËM NJË URATË

JO DHE LARG

Isha në vende evrope
Vet e pashë
Thashë
E po sa larg ne jemi 
Largë,
Ndoshta
Jo dhe bash largë
Dy dekadat tona
Me vetën
Me shekujt
Janë duke u matë !


VJENË MOMENTI

Jetë o ti e jona e shtrejta jetë
Vjenë momenti
Vjenë
Dy duart najë vënë në kokë
Dhe jetën më se dojmë

Vjenë momenti
Vjenë
Gjuhën tonë e lidhë në gojë
Loti derdhur pare s'bënë

Dhe vjenë momenti
Vjenë
Ketë jetë najë zbukuronë
Lutemi e lutemi zgjate i lumi zot !


KREJT NORMAL

Dhe në një valë të gëzimit tim
Gëzimit tim të madhë
Kur u ndrrua unaza fejesës
Mes zonjushes franceze
Dhe birit tim shqipëtar
Një pikë loti më trathtoi e ra
Ma theu zemrën e bërë qelq
Të tejdukshmën zemër
Me pamjen e sajë kristal
As në valën ngrohtësi gëzimi 
Jo nuk mundem 
Ta largoj një brengën time
Timën brengë kjo krejt normal !


SONTE PARA IKJES

Kur po ndahemi në ket natë
Me ju o mërgimtar
Sonte para ikjes
Çdo përqafim më lumturonë
Sa fort më ndrydhë
Dhe më mërzit
Sa thellë po i ndjejë
Kjo krejt kështu është jeta
Duhet jetu
Me dashuri gjithat i kalojmë .


VETËM NJË URATË

E di dhe ne juve ju mungojmë
Na mungoni shumë
Pas ikjës sonë
Tani që erdhëm u ndamë
Biri im i dashur
Mbrëmë dhe në ëndërr dëgjova kollën tuaj
Zërin e ëmbël duke folë
Nga dhoma përballë
As dhe një fjalë më shumë
Vetëm një uratë 
Ju paqim kështu si drita 
Me të ëmblën engjëllushën tënde pranë!


ASKUSH

Me gëzimet tona
Tonat gëzime
Ani
Le të tallët bota pa anë
Le të tallët
As dert nuk e kamë
Me vuajtjet tonag
Tonat vuajtje
Askush
Vallën mos ta vallëzon.


PO OFRONË

Në vargun e vet shpejtë po ecin ditët
Ecin s'dinë me u ndalë
Çdo minut që ecën e ikë 
Në heshtëjën memece po e numëroj
Jo as një i imëti sekond 
Të më ikë s'mundët
Pa shmangshëm do e numëroj
Deri në rikthimin ndarës që po ofronë

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen