Mittwoch, 25. Oktober 2017

Buqetë poetike nga Rozeta Kreste

Rozeta Kreste
TE LUTEM TI ME THUAJ

Si mund ta nisja une pa ty
Nje rruge aq te gjate?
Si mos ti putha syte e zez 
Si mos ti prekja duarte?

Si mund ta ngrija une nje gote
Ne net vetmie varg?
Si mund te rrahe gjysma e zemres
Kur gjysma shtegton larg?

Si mund ta hidhja capin vetem 
Prej mallit e rrenuar,
Ne c'do fund gote qendron ti
I heshtur,fjaleharruar.

Me ty netet me behen ore,
Bora me luledelen ngjan,
E ndihem zane me kurore,
Tek shtriqem embel nen jorgan.

Po ndihem vetem e pa mbrojtur,
Larg botes e harruar,
Ku t'i gjej fjalet,ku ta gjej zerin,
Te lutem,ti me thuaj...?


ESHTE E NDALUAR

Te lutem mos me duaj kesisoj,
Pak me pak me duaj, pak me pak.
Se as vete me s'po kuptoj,
Jam bishe e plagosur zene ne lak.

Eshte e ndaluar rruga per tek ti,
Po une e shkel e lulet gelojne pas,
Dhe syte e tu te dhimbsur ti rembeje,
Si hajmali ne gjirin tim i mbaj.

Eshte e ndaluar te te them te dua?
Eshte e ndaluar kur shpirtin mbi kryq le ?
Eshte e ndaluar te jesh e dashuruar ?
Eshte e ndaluar te jesh ajo qe je ?

Me quaj te perdale te pa fe,
Me thuaj se e gjitha loje qe,
Me quaj me te ligen e te ligave,
Qe une te ik e te te le.....


ME JEP NJE SHENJE

Shpirtin me dhembe kafshoj
As brenda as jashte leshuar
Me shpirt e pa shpirt kesisoj
Zvarritem mundohem te shkruaj.

Me zemer pa zemer kam mbetur
Se di si ma vodhen e humba
Kjo jete e ka luften te eger
Triumfin e prita mes plumbash.

Ja dora jote me ngjan
Si udhe neteve pa krye
Buza te puthuren se mban
Reflekset jane fshire prej dhimbjes.

Me jep nje shenje,nje ender
Ku te ec e shpenguar
Te zgjohem te ngrihem serish
Trishtimin me thonj ta bluaj.

Nje krah pulbardhe me sill
Ere do behem,furtune
Drejt qiellit rete do gris 
E botes ti them:"Kjo jam une!"


MOS SHKO

Mos shko sonte, mos shko
Rri shkujdesur ne endrat e mija
Shih si dridht buza e eperme
Nga afshi qe la dashuria.

Mos shko sonte, mos shko,
Behu prehe e ndjnjes trupore
Si dylle te treten lekuret
Ne forcen e bukur hyjnore.

Merma shpirtin ne duar kete nate
Si zog dimri dridhet ngadal
Me frymen tende ma ngroh
E impulse jete te marre.

Mblidhmi eshtrat ne grushtet e tua
Si kembane bucasin,degjon!
Jane tinguj shpirti qe flasin
Zoti vete bekimin dergon,

Mos shko sonte,mos shko
Rri shkujdsur ne endrat e mija
Le te thyhen pasqyrat e kohes
Qielli te ndizet nga dashuria.


REKUEM

C'i dua fjalet kur te kam ty
Kur te ndjej rrahjet neper deje,
Kur trupat digjen behen hi
Stuhi qe shkrep me fill rrufeje.

C'i dua endrat kur jam me ty
Kur ti je endra me e bukur,
Rreshqet si xhind gjakut tim 
E mbin nje lule nga c'do e puthur.

Ne doren tende shoh syte e mi
E krihet jeta ne pellembe
Rreshkasin yjet si inxhi
E fryma jote me behet kenge!


E CMUND ME SHUME PER NJE POET

Dhe ja serish do shkoj atje,
Ku rrjedh nje lume,me zgjon nje dallge,
Ku kam shtepi e kam atdhe,
Ku kam dy varre qe peng me mbajne.

Kam lene shume fjale qe dot s'i thashe,
Kenge te pa shkruara kam lene plot,
Kam humbur zemren atje mes dallgeve,
Kur ika s'munda ta marr dot.

Kam lene ca puthje qe dot s'i mora,
E ca te tjera qe si dhashe dot,
Ndoshta si gjej i ka marre era,
E rri e pres ashtu me kot.

Kam lene copezash kujtimesh,
Disa i humba si ruajta dot,
Te tjerat i mblodha ne therime,
Edhe i ngjita me timin lot.

E c'mund me shume per nje poet,
Kjo pasuri a si mjafton?
Shpirtin kam dallge e zemren det,
Lirine zot e permbi zot.


ESHTE E NDALUAR...

Te lutem mos me duaj kesisoj,
Pak me pak me duaj, pak me pak.
Se as vete me s'po kuptoj,
Jam bishe e plagosur zene ne lak.

Eshte e ndaluar rruga per tek ti,
Po une e shkel e lulet gelojne pas,
Dhe syte e tu te dhimbsur ti rembeje,
Si hajmali ne gjirin tim i mbaj.

Eshte e ndaluar te te them te dua?
Eshte e ndaluar kur shpirtin mbi kryq le ?
Eshte e ndaluar te jesh e dashuruar ?
Eshte e ndaluar te jesh ajo qe je ?

Me quaj te perdale te pa fe,
Me thuaj se e gjitha loje qe,
Me quaj me te ligen e te ligave,
Qe une te ik e te te le....


JANË TË BUKURA MËKATET E MIA

Unë s’jam shenjtore dhe kurrë s’do të jem,
linda në pranverë nga një grua,
ajo mëkatoi që më solli në jetë,
ndaj dhe unë mëkatet i dua.

Kam shtyer rrasën e varrit,
kam shkelur mbi të,
fatin tim nënshkruaj pa droje,
rreshtat e strofat testament ua lë,

Dashuritë e lotët që u munguan shenjtorëve.
Jam grua e çdo ditë mëkatoj,
solla jetë në jetë nga dashuri,
bëra atë që Maria s’e bëri dot.
Shëëët, janë të bukura mëkatet e mia!



KARTE PA ADRESE

Nisa nje karte pa adrese
Rrugen i dhashe ne fluturim
Dikush diku ate duhet ta prese
Pa c'ka se siper saj nuk ka asnje mbishkrim.

Nese dikush diku pret pareshtur
Atje ka per te ndalur malli im
Ai qe pret do ta lexoje i heshtur
Se shpirti lexon shpirtin pa mbishkrim.

Keine Kommentare:

Kommentar veröffentlichen