Buqetë poetike nga Demush Mehmeti

Demush Mehmeti

PELEGRIN VARGU

Për çdo të lumën ditë pa ndalë rrugëtoj
Unë i pandalëshmi pelegrin vargu
Zjarrët që djegin dua ti shuaj 
Me pak fjalë rrjedhë zemre dhimbjet ti qetsoj
Me shpirtin tim dua të jamë në paq 
Në madhështin freski agimesh të jetoj
Këtu në mes të kësaj toke këti  qielli
Mbi ret e dendura dua të kalëroj
Me vargjet frymë shpirti dua të shprehem
Për krenarin e brengën time që kam
Për gjitha dashurit e lindura dhe të vdekura
Që jetuan jetojnë prapë po jetonë


TË BIT E FATIT

Jemi ne të bit e fatit 
Dhe të gjitha dhimbje pa karar
Kohë e ligë u tall me ne
Ne i dolëm kapuq me mangë
Në altar lirie jemi krenaria
Kapuq aspirate histori
Bashkëkohës të Adem jasharit
Gjergj Kastriotin kemi të parë.


PASHA ATË PIKË GJUMI

Pasha atë pikë gjumi
Me gjithë endrrën time që ka në gji
Ku qmallëm me të munguarit 
Prehem i qet në qetesi
Ashtu si thonë po të jet i tillë amshimi 
Vdekjën do e pranoja me lehtësi 
Po mos të ishin ata lotë dhimbje
Për ikjen time të pakthim
Që do rrjedhin nga syte e njerzve të mi!


S'DO TË NDALËM

Në gjysmë rruge s'do ndalëm 
Krejt shpatit jo s'dua me ja dhënë
Do e kaloj prrockën e tërbuar
Dhe hendekun që s'kalohen dot!


E DUA BUZËQESHJEN

E dua buzëqeshjën që ta kam fat
Si e do njerëzia botës mbarë
E di se mungon dhe është e pakët
Do doja ta qeshi përqeshi hidhërimin
E rënda mërzi le të më ikë
Me këto të liga që na kan ra në qafë 


KUSHTUAR RAPSODIT

Sa të shkurta e të pakëtata i kemi gëzimet
S'del kush as kohë lotët të naj thaj
Një zi morti ikë tjetra vjen e na viziton
Vdiq rapsodi a'i Osmani i biri Sefë Mleqanit
Vet mjeshteri i sharkis
A'i që me zërin gurrë mali kurrë s'diti me u ndalë
Me atë këngën i shijuam të paktat gëzime
Kaluam luftën dhe e pritëm lirien
Me këngën e ti lart ngriti lavdin e krenarien
Në çdo detaj i shpalosi dhimbjet
Shpesh tu i ndëgju kengët e Osmanit 
Sa shumë lot derdha për të thellat dhimbje