Dhimitër Shkurti: DO TE CICEROJE PERSERI?

Dhimitër Shkurti

DO TE CICEROJE PERSERI?

Perralle

Na ishte nje here nje zog i vogel. Ai jetonte me familjen e tij ne nje cerdhe ne cep te pyllit. Zogu baba ishte shume punetor. Punonte per familjen e tij ushqente te voglin dhe kujdesej per shtepine. Te gjithe e donin. Shpesh mblidheshin me komshinjte e kalonin bukur. Vinin zogun e vogel e u kendonte kenge. 

Nje here iriqi gjembac pasi e degjoi zogun tha -Perse nuk shkon ne grupin e pyllit mor bir, atje kane ngritur nje grup muzikor e japin shfaqje. Zogu yne "fluturoi" nga gezimi.  

Te nesermen heret shkon ne qender te pyllit. Pasi e degjon mjeshtri i thote -Qe neser te vish ne prova.

"Fluturon" perseri zogu yne per ne shtepi, te jape lajmin e gezuar. Pasi e degjon e jema e pyet -Cfare kengesh do te kendosh atje mor bir? -Nuk e di -pergjigjet djali i hutuar -te shohim.

Dhe vertet, kenget ne grupin e ri ishin …te vecanta. Ato qe i pelqenin mjeshtrit. Ne fillim zogut nuki benin pershtypje. Por me kalimin e viteve bezdisej. Kenget ishin pothuaj njesoj. Disa ne te qare, disa me bertitje.

Ne jepnim koncerte vetem ne pyllin tone. Ne pyjet e tjere, JO.

Dhe vjen nje dite kur….

Ishte nje pasdite e ftohte dimri. Qielli ishte errurr e mbarsur me shi, gati te pellciste. Ne ishim mbledhur si zakonisht. Prisnim mjeshtrin qe cuditerisht po vonohej. Papritur kanarina merr kengen e mjeshtrit dhe i jep ca nota te gezuara e ritem. Disa prej nesh filluam ta shoqeronin. Nuk kaloi shume kur u hap porta. Ja behen mjeshtri majmuni dhe …nje mace e zeze. Macen nuk e kisha pare ndonjehere, por nga reagimi i shokeve duhej te ishte me pozite.

Ndersa majmuni ishte si bicim roje, pasi vinte verdalle e ruante…

E pra te tre u drejtuan nga kanarina. E moren me vete. Na thane se e cuan ne nje kor tjeter. Vone mora vesh se e kishin degdisur ne anen e thate te pyllit. U merzita shume. Doja te ikja nga korri.Te kendoja vetem apo me ndonje grup tjeter. E kisha inatin me mjeshtrin me macen me te gjithe atje jashte, mendonte zogu. Ai kishte ardhur aty te kalonte pasditet kendshem. I pelqente kur jepte koncert para shokeve, e kjo e argetonte. Nuk pretendonte te behej kanarine.

Zogu yne rritej duke punuar, duke mesuar e argetuar. Por gjendja ne pyll s’ishte e mire. Po ndodhnin ca ndryshime te cuditshme. Degjoheshin zera se po afrojne stuhi te furishme. Mua me pelqen kjo -i them nje shoku. Cila –me thote, qe do te shkaterohet pylli? Jo, i them, pylli nuk shkaterrohet, vetem ndryshon. Do te kendojme kenget qe duam.

Dhe vertet ndryshimi erdhi. U hoq ai zbukurimi me pupla te kuqe siper pemeve. U prishen ato folete e bukura ne maje te pemeve. Tani zogu yne mund te fluturonte edhe ne pyje te tjera. Bile edhe te kendonte atje.

Kaluan vite.  Zogu shtegtonte ne pyllin perbri. I pelqente atje. Kishte krijuar familjen e tij me nje zogeze te bukur.

Por forca e zakonit e detyroi nje dite te shkonte ne qender te pyllit. Druret e sheshit te prera uniforme e me lule artificiale tashme ishin zevendesuar me ca drure te larte te ndryshem e me lule gjembace. Tani nuk kishte nje shesh por disa. Sheshi i madh ishte copezuar e secila prej tyre ishte rrethuar me nje gardh te larte. Ishte ulur mbi nje peme e sodiste. Pastaj u ul poshte. Zogu yne  pyeti per korrin e dikurshem por nuk mori pergjigje. Shetiste ne shesh, perpiqej te takonte ndonje mik te vjeter, por me kot.

Diku para nje gardhi sheh nje fytyre te njohur. Majmunin "roje". Perqafohen. -A kendon akoma- e pyet majmuni. -Jo, pergjigjet zogu, kam vite. -Po ti,e pyet zogu. -Une, kam ngritur nje grup te vogel,e "kacavirem" pyjeve, jam i kenaqur.

Ndekohe para nesh kalon nje mace. Majmuni me kthen shpinen e pershendeti macen duke u perkulur lehte. Une veshtroja macen. Qimja ishte kthyer ne gri te erret po syte i kishte te njejte. Eshte ne shoqaten e ruajtjes se pyllit -me thote majmuni. E kam mikeshe te vjeter.
Mua mu "ndezen" llambushkat. -Dhe ajo qe zhduku kanarinen -plotesova me inat. Majmuni u step. Ne fytyre j’u shfaq nje ngerdheshje qe qimet e shumta e benin me te eger.

Zogu yne fluturoi lart, shume lart ndersa majmuni u "kacavjere" pyllit.

Mori rrugen e kthimit per ne shtepi. Nuk i hiqej nga mendja macja e zeze. Po mire, mendoi macen gjeten per ne keshillin e pyllit, macen e zeze. Po kanarina ku do te jete valle? Me siguri jeton me siguri kendon e eshte bere e famshme. E macja tashme nuk e ndalon dot.

Krahet e drejtuan para folese se vet. Nuk u fut brenda por u "ul’ poshte ne bar. Vogelushja kendonte nje melodi te bukur.  Ngjason me ate te kanarines, belbezoi zogu dhe shoqeronte me ze te ulet kengen e re.

16.08.2016