Buqetë poetike nga Rovena Shuteriqi

Rovena SHUTERIQI

Në ty,lundroja

Në ujërat e tua,lundrova.
S'kisha as ftohtë,as vapë!
Ishte drithërimë,
si prekja e një harpe.
Intervalë më dërgonte,
e shpirtin,m'a kish marrë.
E prapë e lumtur
ndihem,kur të shoh.
Valëvitem ndjenjave,
dallgët,mohoj!
Kokën tek ty,
mbështes përsëri.
Dhe ti,do më thuash:
-Ja,ku më ke,dashni!

Zhytjet në det

Detit i zhytesha,
thellësitë,të arrija.
Rrymat,më vështirësonin,
më drejtonin,ku donin.
Doja të provoja,
deri ku do mundesha.
Përpiqesha për çudi, 
s'di,a do ia dilja?
Ujërat,u turbulluan,
dallgët,përpëliteshin.
Ajër,doja të thithja,
fryma,po më zihej.
Kokën,nxirrja mbi det,
shpëtim kërkoja,
s'di se nga ku,
as vetë!
Si për inat,
qielli,u shkreh në shi.
Nuk po kuptoja,
apo mos vallë,
ishin lotët e mi?
Më digjnin e dhimbnin,
sytë më rëndonin.
Një trembje e beftë,
nga gjumi më zgjoi!

Loja me tymin e cigares

Të përfytyroj të  ulur në një cep të dhomës.
Cigaren ndezur,nga buzët nuk lëshon!
Luan me tymin e cigares,duke shpresuar  të të formohet imazhi im!
Herë të shfaqem, e herë të zhdukem.
Gëzon si i marrë kur mendon ,se mua, po sheh!
Një herë të shfaqem e ëmbël,lozanjare.
Herën tjetër,të ndjell e të provokoj!
Atë çast ,të shuhet cigarja e ti, shpejton të ndezësh tjetrën në sekondë.
Çuditërisht,të shfaqem e pafajshme,e turpëruar dhe bëj të fshihem nga sytë e tu.Zgjat dorën të tërheqësh cigaren e rradhës,por paketa është e zbrazur.Inatosesh e mërzitesh,që loja mbaroi këtu.
Por ti,gjithmonë shpreson tek realiteti.
Ëndërrat,një ditë bëhen të vërteta!
-thonë.

17/7/2017

Pyetjet retorike

Pyetjet retorike, po më torturojnë shumë sot!
Sillen e sillen vërdallë dhe  qetësi, nuk gjejnë asnjë çast!
Bëjnë të ndjekin një rradhë,një rregull,por më shumë,fillojnë e ngatërrohen.
Di vetëm,që ti,më mungon shumë!
Ke lënë një zbrazëtirë  në shpirt.
Më mungon,shikim yt i ëmbël gjysmësysh të mbyllur!
Më mungon,krahu yt ,ku mbështetur pas teje ,ecja!
Më mungojnë, buzët e tua ,kur Të dua,ethshëm m'a thoshje!
Më mungon ti!
Po  pra, Ti!
Ti,që shpirtin,trupin tim,drithëroje .
Thua të vijnë përsëri  ato ditë?
Mbase do vijnë,si thua?
Me ty po flas!
A më dëgjon?

Shiu

Një shi i imët,
shi veror,
nën qiellin pa yje,
strukur,strehëzës të paplotë.
Dy duar bashkoi,
katër sy,magnetizoi.
Dy buzë,u shijuan.
Aromat,ngatërroi.
S'kuptuan as vetë,
si trupat u përqafoi,
shiu freskonte shpirtrat, 
buzët,përcillnin ndjenjat!

Dy shpirtra njësoj

Dy jetë, krejt ndryshe.
Dy shpirtra,thuajse të njëjtë.
Dy zemra,që s'dinë,nëse vërtetë u dashuruan.
Një përgjigje apo ndjenjë,
që në ajër, pezull pret.
Një prekje e jotja në faqe-gushë.
Dy buzë të puthitura,në të miat buzë.
Gumëzhitje epshesh bekuar nga përgjërimi.
Një dashuri që s'di,nga cila portë hyri.