Mehdi HYSENI |
Revista PENA
Samstag, 5. Oktober 2024
Mehdi HYSENI : VARGJE SATIRIKE
Montag, 23. September 2024
Fazli Ferati : Buqetë poetike
FAZLI FERATI |
ASGJË POS ÇASTIT
Asgjë pos çastit
pos fjalëve
pos fotove
pos vendit e kohës
Asgjë edhe kur qielli
mbulohet me re
e përmallshëm
pikon shi
Asgjë kur gjethët
nga degët
binin në tokë
pa u ndi
Asgjë
kur shpirti një ditë
gjen qetësi
E asgjësë, për asgjë, nga asgjësë
ASGJË...
MEKATI
Nga mekatët e tjerë
ty të vënë
në mes të zjarrit
E di
që s'ke faj
në këtë kohë
të paqartësive të mëdha
ku digjet i pafajshmi
E fajtori krekoset
tarifa
pa u turpëruar
VAJZA ME FUSTAN
Sot Dua
i mbushi nëntëmbëdhjetë muaj
flet ca fjalë
kërcen e di të luaj
Posa zgjohet në mëngjes
të gjithëve na përqafon
në mbrëmje me babin e axhin
Flet në telefon
Dua
është gëzimi i shtëpisë
mjalti i mjaltit
ajka e lumturisë
DRITËROJNË
Atje
dielli nuk perëndon
është hëna
me dy yje
që nuk e lë
të praron
Atje
s'ka vend për errësirë
janë engjëjt
me ngjyrë ylberi
që prore dritërojnë
në atë hapësirë
Freitag, 20. September 2024
Bali HAXHIU : Dy poezi për fëmijë
Bali HAXHIU |
Xhevrije(Kurteshi)Nimani : Buqetë poetike
Xhevrije (Kurteshi) Nimani |
Samstag, 14. September 2024
Nazmije MEMA : BUQETË POETIKE
Nazmije MEMA |
ERDHI NJË MAJI NË VENDIN TIM
Muaji maj i bukur shumë
Vjen te ti e vjen te unë
Nëpër ara e kopshtije
Mu ashtu si i ka hije
Mirë se erdhe muaj i mbarë
I pesti në kalendar
Iku prilli plot me shi
Tani ta lëshoi fronin ty
Të mbretërosh si të ka hije
Të bëhesh këngë e çdo fëmije
Nëpër ara e kodrina
Mbushet vendi cicërima
Pak më larg në bjeshkë e çuka
Mbushet lëndina me Lara e Suka
Dallëndyshet në qiell lart
Kthehen te ne varg e varg
Më i gjatë se prilli je
Tridhjetë e një ditë i ke
Na sjellsh gaz e hare
Mirë se erdhe përsëri ndër ne!
ERDHI QERSHORI
Qershori erdhi oh sa bukuri
Më gëzoj mua të gëzoi ty
Dita juaj është sot o fëmijë
Mirë se erdhe muaji qershor
Me një tufë qershi në dorë
Ca të kuqe do të t'i vë në vesh
Të të skuqet faqja kur buzëqeshë
Qershorin e duan të gjithë fëmijët
Vjen fundi i shkollës,fillojnë pushimet
Dikë e pret deti,dikë e pret bjeshka
Bujkun e pret ara,vreshtarin e lyp vreshta
Mirë se na erdhe muaj i mbarë
I gjashti renditesh në kalendar
Pak më i shkurtër se maji je
Tridhjetë ditë gjithmonë i ke
Ditë të ngrohta plot me diell
Freski të lehtë herë-herë na sjell
Dredhëza,qershi e manaferra
Lozni,këndoni fëmijë,kjo është pranvera!
ERDHI KORRIKU
Erdhi, erdhi, o miq korriku
Iku, shkoi gjysmë viti
U poq dardha edhe fiku
Gruri u korr në arë
Po shkëlqen si margaritarë
Në të gjyshit hambar.
Dielli përcëllon,deti na fton
Mësimeve në shkollë,iu erdhi fundi
Na pret bjeshka e katundi
Me një copë bukë misri në trastë
Ujë të ftohtë e shkop të gjatë
Shkon bariu gjithë gëzim
Te stani në bjeshkë ai gjen gëzim
Mirë se erdhe muaj i mbarë
I shtati me radhë në kalendar
I gjatë sa vëlla gushti je
Tridhjetë e një ditë edhe ti i ke
Ardhsh me gëzim e hare
Me këmbë të mbarë e me krejt të mirat
Na i plotësofsh të gjitha dëshirat!
Atyre që festojnë në korrik
U shkoftë jeta mjaltë me fiq
01.07. 2024
ERDHI GUSHTI
Mirë se erdhe muaji gusht
Ti fare mos u ngut
Korriku ta lëshoi fronin ty
Të sundosh ashtu siç di ti
Herë me vapë përcëlluese
Herë me freski ledhatuese
Me grurë hambarët mbushe plot
Të kemi bukë për një motmot
Dhe shalqi, mollë e dardhë
Mirë se na erdhe muaj i mbarë
I teti rreshtohesh në kalendar
Plot katër javë do të mbretërosh botën
Mu sikur korriku yt vëlla
Më kot mburresh se je më i gjatë
Dhe ai tridhjetë e një ditë i ka
Për të gjithë që adhurojnë botën
Gushti qetë e sjell rrotën
Çdo stacion ku ka udhëtarë
I uron me rrugë të mbarë
Shëtitni, gëzoni, shijoni jetën
Shpejt vjen shtatori që sjellë dhe vjeshtën...
01.08.2024
SHTATORI
Erdhi shtatori me rrush e me mollë
I gjen voglushët me libra në dorë
Mirë se erdhe muaj i mbarë
I nënti me radhë në kalendar
Edhe ti sikur vëlla gushti
Herë me diell e herë me shi
Por fëmijët shumë të duan ty
Mbarojnë pushimet fillon shkolla
Vrapojnë fatosët me faqet si molla
Takojnë shokët për herë të parë
Hyjnë në klasë,plot gëzim,krenarë
Rruga e diturisë për ne o shokë
Do të fillojë këtu që sot
A,B,C,1,2,3, sa gëzim, sa hare
Na pret mësuesja shend e verë
Do ta gëzojmë atë çdo herë
Vetëm pesa do të kemi në ditar
Na priftë e mbara në klasën e parë!
01.09.2024
Montag, 15. Juli 2024
Elvira ZENELI - Buqetë poetike
Elvira ZENELI |
RIKTHIM
U bë kaq kohë që çmendurisht
Ne duhemi vetëm në shtratin e Fjalës,
Duke ujitur pemën e Dashurisë së frikshme!
Pikëpyetjet e pikëçuditjet
Ngrihen si shkëmbinj në mure kështjellash
Ku portat i hapim vetëm ne të dy!
S'kanë fund "trimëritë" tona
Në betejat virtuale
Kur ndeshemi vetëm me njeri-tjetrin
E ka veç të plagosur
Që rilindin sërish,
Të etur për plagosjen e radhës!
... Ja që qëlluam të jemi njerëz
E në duar na thërmohet Dashuria,
Po dije
Se në një gjë jemi krejt ndryshe:
Une qaj si femër për Ty
E ti qan si burrë për Mua!
Humbjet e shpirtit
Çdo ditë paskan lindje-perëndim!
Në mes tyre
Na mban gjallë
Një Rikthim!
VETËRRËFIM
Ne të dy ndajmë çdo mëngjes të njëjtin mendim,
deri në mërzi!
Kur vjen mbrëmja,
nën sharmin e saj ndajmë të njëjtën magji!
E ndjen, i dashur,
që paskemi të njëjtën kimi?!
... Sa herë që ti fal nxitimin tim naiv,
si burim eksitimi,
aty unë përmbytem në djersën-det të pasionit
ku me fjalët pa doganë
peshkojmë njeri-tjetrin
dhe bekojmë të uruarin grep!
...Oohh, sa ngjajmë,
i dashuri im,
edhe dhimbjet brinjë më brinjë
i kemi të njëjta
tek lëvizim gishtat në tekat e unit
e peshat na kthehen në pupla
e padashje bëhemi fëmijë!
Të besoj me gjithë qenien time prej femre,
gojë më gojë,
trup më trup e shtrat më shtrat,
si një verë e kuqe që kthehet me eks!
... Ne dimë të ulemi bukur dhe në fronet e tavolinës
ku soditim njëri-tjetrin aq ëmbëlsisht,
në pritje të gjuhës së trupit
që do shkërmoqet më pas në flokë të kokoklepsur
në ëndërrat shtratore!
.. I dashur,
më ke bërë më humane,
më kristaline,
më çmendurore!
Kështu dua të më shohësh,
të më ndjesh,
si një teh shpate
që ciflat e bombave ose t'i operon e t'i nxjerr,
ose të vdes!
EJA TA SHUAJMË KËTË URI!
Gjithnjë më thoje se çudia në buzë
Të shfaqet si nur
Që përshkëndrit një femër si unë
Në kërkim të një mashkull si ti!
Edhe pse e zënë në çark,
Unë jam drenusha
Në kërkim të një dreri
Që dua ta plagos pa e vrarë
E pastaj ta shëroj vetë!
Nuri i buzëve të mia të përvëlon
Në agimet e mëngjeseve
Kur liria kërkon skuta të panjohura
Te një femër si unë
Që telat e pendimit i këput pafund!
Mos e kërko një femër si unë
Që të ndjek
E të persekuton
E të shkund!
Se një femër si unë
Të lë të shkosh,
Të lë të vish
E më pas të dënon me dashuri të përjetshme!
Kthehu, mall i shpirtit,
Lëre këtë dashuri të rrjedhë sipas gravitetit,
E marrtë djalli një femër si unë,
Djalli e hëngërt një mashkull si ti!
Eja, të lutem,
Ta shuajmë këtë uri
Që mes nesh është ngritur
Si lubi!
JAM QETËSIA PARA STUHISË!
I dashur,
Si ta them që edhe kjo mbrëmje
Më doli ziliqare?
Dashuria ime ende ka formën e shpirtit
Me duart si një kosh i thurur
Duke mbledhur copëzat e zemrës së thyer!
Ruaji të gjitha, i dashur!
Ato marrin frymë në duart e tua
E gjatë do jetojnë!
Mos m'u inatos
Nëse asgjë nuk është ashtu siç e do!
Kurorat e lisave të gjelbër kam mbi krye
E flladitem nën hijen e tyre,
Më japin qetësinë e bukur
Që plas nën hijen e dashurisë,
Teksa hëna kalon në udhën e saj pranë meje.
... Ja, një yll ra
Si dëshirë e fundit
Në këtë stinë të nxehtë vere
Ku vapa përvëlon me ritmin e valëve të detit.
Unë notoj mbi ujë
E hyj në bujtinën time të dashurisë
E vetme,
Aty fle,
Ndërkohë që ora,
Tik-tak,
Si zemra e gruas në duart e burrit
Shkon udhës së kërkuar,
Pa u prekur nga askush.
E di!
Jam bërë e tejdukshme,
Prej ajri që bëhet erë,
Jam grua e dashuruar deri në pafundësi
Që pret të bëhet stuhi!
Samstag, 16. Juli 2022
Selvete Abdullahu - Buqetë poetike
Selvete Abdullahu |
Selvete Abdullahu
NATA GJURMËT I BRAKTISË
Mëngjesi ishte me mjegull
Gjurmëve ec me ëndrrën
E fitova dritën
Dhe i këndova jetës
Natën prapë më zuri ankthi
Mëngjesi në ëndërr
Shndrit e llahtuar
Mesdita ftohtë hyri
Në këngën e pathënë
Labirinteve të errësuara
Provokova të gjitha bashkë
Për t’i lexuar
Dhembjet e tua njeri.
MALLENGJIMI
Zjarr ethe dhe ankth
Të shohësh veten helm në pritje
Që pushton qenien e njeriut
Në dhera të huaj
Të jetosh larg tokës tënde
Të mos takosh dot njerëzit e tu
Të rrish vetëm me javë e muaj
Si mund t’i harrosh vitet e mërgimit
O zot mos më verbo
Edhe atëherë kur të kthehem
Nuk di a t’i takoj të gjithë
Mall i zjarrtë kaplon zemrën time
Shpërthen e s’kapërcen dot
As di kur do t’ju shoh
Më kot pyes veten
Më kot prehem në kujtime
Si e humbur nga mallëngjimi.
LOTI I MELANKOLISË
Dua të m’i ndjeni lotët
Dhe jetën time të përvuajtur
Që bie si rreze dielli
Përpara fushës së ëndërrimit
Që kërkon lotët e mi
Për ta kthyer gëzimin
Diku lot diku gaz
Mes zënkave të qiejve
Dhe syve melankolikë
Kur mendoj udhët
Më del përpara jetë e hidhur
Mbledh copërat e mallit
Si ndihmat humanitare.
A DO TË MË MUNDË HARRESA
Për pak dritaret i shpoi shigjeta
Pak kisha nuhatur gjërat
Mbrëmja mbylli qerpikët e plogësht
Harresa u zhyt në vetvete
Isha bërë gati të shtegtoja
Dhe shtegu mbeti i ngurosur
Se shpresa mbeti e fundit
Të dëftojë prejardhjen e dhembjes
Një blend i flokut rrëshqiti
Me pahir u loz valsi nën dritën e hënës
Loti shihej në sytë e nënës
A do të mundë dot harresa
Thellë në turbullirën e mëngjesit
Gjeta nënën duke pohuar me kokë
Larg jemi nga bota.
STUDENTËT E PRISHTINËS
E di që Prishtina sot u gëzua
Dhe në natën pa hënë
Nisi hidhërimi
Çfarë të bëjë me tmerrin
Rrugëve të Prishtinës
Studentët ngarendnin në protestë
Ndërsa mua më digjej shpirti
Ma vodhën zjarrin e lotin
Mbi ne u vërsul kolonë policësh
Trishtimi mbuloi qytetin
Britma lëndime që s’kanë fund
Nën flakën e dashurisë
Qiejt i lëkundën duke ëndërruar lirinë